Thursday 24 January 2013

Originale V

Όπως κάναμε και την προηγούμενη βδομάδα που δεν αναφερθήκαμε καν στους γάτους, έτσι και τώρα με τους ρουφιάνους της νήσου δεν θα ασχοληθούμε γιατί ειδικά με αυτούς οποιαδήποτε σύγκριση μαζί μας είναι το λιγότερο ιεροσυλία.
Αυτό το άρθρο που θα διαβάσετε είναι αλλιώτικο και περιγράφει πως κάποια αδέρφια ‘’ζουν’’ μακριά της βασίλισσας και πως βιώνουν ειδικά τα μεγάλα ντέρμπυ στην ξενιτιά . Αφορμή στο να γράψω αυτό το άρθρο είναι πως και εγώ αυτή την στιγμή είμαι στη ξενιτιά και μπορώ να νιώσω έστω και λίγο αυτό που περνούν τα αδέρφια μου εδώ και χρόνια μακριά της ΟΜΟΝΟΙΑΣ μας που είτε λόγο σπουδών η κάποιων άλλων καταστάσεων τους κράτησαν καθηλωμένους κάτι χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά και μπροστά στις άψυχες οθόνες.

Για πολλούς, είναι αδιανόητο να φύγουν μακριά και να στερηθούν τον τρόπο ζωής της 9. Κλειστά, τσιμέντα, φαν κλαμπ, pregame κτλπ. Για κάποιους μάλιστα ακούγετε γέλιο αλλά δυστυχώς αν τα φέρει έτσι η Ζώη δεν μπορείς να κάνεις τίποτα και το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να υψώσεις ανάστημα και να πεις πως όσο πιο γρήγορα γίνετε θα είσαι πίσω δυνατός, περήφανος και όσο είσαι στη ξενιτιά θα προσπαθήσεις να διαδώσεις αυτή την ιδέα, ιδεολογία, αρρώστια η ΘΡΗΣΚΕΙΑ που λέγετε ΟΜΟΝΟΙΑ.

Η εβδομάδα των ξενιτεμένων είναι βαρετή επειδή όταν είσαι μαθημένος να ζεις 7 φορές την εβδομάδα την ΟΜΟΝΟΙΑ και ξαφνικά βρίσκεσαι κάπου πολύ μακριά είναι από μόνο του κάπως τραγικό. Μετράς μια - μια τις μέρες μέχρι να περάσουν… και η μόνη σκέψη που ταλανίζει το μυαλό είναι να έρθει το σαββατοκύριακο παρέα με τα άλλα αδέρφια στη ξενιτιά να τα πιεις και έστω από απόσταση να τραγουδήσεις για ότι πολυτιμότερο αγαπάς. Ειδικά όταν υπάρχει το μεγάλο ντέρμπυ η καρδία κτυπάει εντονότερα και μια μικρή θλίψη σε κυριεύει. Θλίψη γιατί τέτοια μέρα είχες pregame, γιατί τέτοια μέρα βοηθούσες για το choreo, γιατί τέτοια μέρα τα έπινες και αδημονούσες για την επόμενη μέρα που θα την έβλεπες από κοντά. Όλες αυτές οι σκέψεις θολώνουν το μυαλό όπως και τώρα που γράφω αυτό το κειμενάκι με μόνη σκέψη το Σάββατο… Κάποιοι άλλοι ‘’σοφοί’’ λένε πως στη ξενιτιά υπάρχουν γυναίκες , καλή ζωή και γενικά πολλές άλλες εξαρτήσεις για να σε κρατήσουν κάπως σε ‘’εγρήγορση’’ για μας η μόνη εξάρτηση που μας κράτα είναι τα 3-4 παιχνίδια που θα δει από κοντά την ΟΜΟΝΟΙΑ. Μπορεί να ακούγετε ο παρατραβηγμένο η εξωφρενικό αλλά σίγουρα είναι η αλήθεια.

Τέλος, αυτό που έχω να πω εγώ μέσα από αυτό το άρθρο είναι υπομονή σε όλους όσους είναι μακριά από της ΒΑΣΙΛΙΣΣΑΣ σε τέτοιους δύσκολους καιρούς που μας έχει ανάγκη. Η ΟΜΟΝΟΙΑ μας χρειάζεται όλους για αυτό πρέπει να σφίξουμε την γροθιά μας και να πεισμώσουμε για να ξανά βρεθούμε ξανά στα πέταλα που μάθαμε από παιδιά. Για να ξανά ζήσουμε τις μαγικές εκδρομές σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη για χάρη της. Για αυτό αδέρφια της ξενιτιάς δυναμώνουμε και μεγαλώνουμε την ΙΔΕΑ της ΟΜΟΝΟΙΑΣ παντού και δεν θα αργήσει η ώρα να ξανά σμίξουμε στα τσιμέντα του ΓΣΠ… Όσο αφόρα τα αδέρφια που είναι Κύπρο ξέρω πως για αυτούς που δεν ζουν την ξενιτιά η καλύτερα δεν έζησαν ποτέ την ξενιτιά φαίνετε κάπως αλλά ελπίζω να τους έβαλα σε σκέψεις γιατί όσοι έχουν την δυνατότητα να είναι στο πλάι της ΟΜΟΝΟΙΑΣ και δεν το κάνουν διαπράττουν ‘’έγκλημα’’. Απλά σκεφτείτε πόσο πολύ κάποιοι θα ήθελαν να είναι εκεί έστω και για 10 λεπτά. Για αυτό το Σάββατο κάντε καμίνι το ΓΣΠ και τραγουδήστε και για μας..

Υ.Γ ΚΑΙ ΘΑ ΣΟΥ ΕΡΘΩ ΞΑΝΑ

ΣΤΑ ΠΕΤΑΛΛΑ ΠΟΥ ΕΜΑΘΑ ΑΠΟ ΠΑΛΙΑ

ΜΠΥΡΕΣ ΜΠΑΧΑΛΑ ΕΚΔΡΟΜΕΣ

ΠΟΣΟ ΜΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ

Υ.Γ 2 ΟΜΟΝΟΙΑ ΘΥΜΗΣΟΥ Η ΞΕΝΙΤΙΑ ΜΑΖΙ ΣΟΥ

Originale ''v''